Λίμνες

Σε μικρή απόσταση από την πόλη της Θεσσαλονίκης δεσπόζει ένας περιβαλλοντικός θησαυρός. Η λίμνη Βόλβη, μόλις 39 χιλιόμετρα ανατολικά του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, είναι η δεύτερη σε μέγεθος φυσική λίμνη της Ελλάδας μετά την Τριχωνίδα. Έχει έκταση 68.000 στρέμματα και το μέγιστο βάθος της φτάνει τα 20 μέτρα. Λίγο δυτικότερα από τη Βόλβη συναντάμε την λίμνη Κορώνεια ή αλλιώς λίμνη Αγίου Βασιλείου ή Λαγκαδά. Η Κορώνεια είναι αρκετά μικρότερη και βρίσκεται 35 περίπου μέτρα ψηλότερα από τη Βόλβη. Η έκταση της την δεκαετία του ’70 ανερχόταν στα 46.000 στρέμματα και το μέγιστο βάθος της στα 8 μέτρα. Έκτοτε η λίμνη λόγω της κατασπατάλησης και της μη ορθολογικής διαχείρισης των υδάτων άρχισε να συρρικνώνεται και η έκταση και το βάθος της να ποικίλουν ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες.  Εκτός από την ταπείνωση της στάθμης της τα τελευταία χρόνια στην Κορώνεια καταγράφονται υψηλές τιμές ρύπων, αποτέλεσμα της άναρχης βιομηχανικής, και όχι μόνο, ανάπτυξης της περιοχής, θέτοντας σε κίνδυνο την οικολογική ισορροπία της λίμνης.

Παρόχθια δάση και ρέματα

( Δάσος Απολλωνίας, Στενά Ρεντίνας, Ρήχιος, Μπογδάνας, Μελισσουργός)

Πολυάριθμα είναι τα ρέματα και οι χείμαρροι της περιοχής με πιο γνωστά τον Ρήχιο, τον Μπογδάνα, και τα ρέματα του Μελισσουργού και της Απολλωνίας. Η ροή τους παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις κι έτσι μπορεί να τα δούμε πλημμυρισμένα να κατεβάζουν μεγάλες ποσότητες νερού ή και εντελώς ξερά. Όμως ακόμα κι αν τα νερά τους είναι λίγα, οι μικρές λιμνούλες στάσιμου νερού που απομένουν το Καλοκαίρι είναι όαση ζωής για τα αμφίβια, τις πεταλούδες και για πολλά πουλιά, ιδίως κατά τη μετανάστευση. Όλα τα ρέματα της περιοχής περιβάλλονται από πλούσια παρόχθια υδροχαρή δάση με πλατάνια, σκλήθρα, ιτιές και λεύκες, ενώ ένα από τα σημαντικότερα τέτοια υδροχαρή δάση στην Ελλάδα είναι το δάσος της Απολλωνίας, όπου φωλιάζουν ερωδιοί, πελαργοί και αρπακτικά πουλιά.